W relacjach "Mama i ja" rzadko pojawia się napięcie, które wynika z trudnej granicy między miłością a nadmierną troską. Matka pragnie zapewnić here dziecku miłość , ale jej troska może przeradzać się w kontrolowanie i ograniczenie wolności dziecka.
Czasem dziecko może czuć się przytłoczone nadmierną opieką , a z drugiej strony -
- nie doceniać wsparcia matki
Szczególne trudności pojawiają się w okresie dorastania , kiedy dziecko dąży do niezależności .
Zwalczanie nadopiekuńczości matki
Nieustanne przystawanie może być ogromnym wyzwaniem dla dorosłego dziecka. Matka, która jest zaangażowana, często trudno rozdzielić swoje życie z jej potomkiem, nawet gdy ten stał się już samodzielny. To może prowadzić do wielu konfliktów w relacji matki i syna.
Zazwyczaj dziecko, które wychowywało się pod nadopiekuńczym kontrolem matki, ma trudności z podejmowaniem decyzji. Może odsuwać odpowiedzialności, ponieważ przez lata była przyzwyczajona do tego, że matka za nią wszystkimi kwestiami opiekuje się.
Wyznaczenie przejrzystych ram jest rozwiązaniem do zwalczenia nadopiekuńczości matki. Dziecko musi nauczyć się mówić "nie", kiedy to konieczne i odmawiać z pewnych oczekiwań, które są dla niego nadmierne.
Moja mama nie rozumie
To bywa bardzo ciężkie. Ja chcę jej powiedzieć, ale ona nie rozumie. Moja mama jest zawsze zajęta w swoim miejscu i trudno jej obiektywnie zrozumieć.
Czasami czuję się zapomniany, bo ona nie chce być zauważyć mojego punktu widzenia.
Kiedy miłość staje się uciskiem
Miłość często jest kojarzona z uczuciem ciepła, bezpieczeństwa i radości. Jest jednakże moment, w którym ta piękna emocja może przekształcić się w uciążliwe ograniczenie. Są to sytuacje, gdzie partner wymaga nadmiernej skłonności, kontroluje wybór drugiej osoby lub unika autonomii. Wówczas uczucie, które miało być źródłem szczęścia, może stać się źródło bólu.
Ostrzegajmy na sygnały, że miłość jest zdrowa i wzmacniająca, a nie kontrolna. Kluczem do szczęśliwego związku jest komunikacja.
Przemoc emocjonalna w rodzinie: Historia mojej mamy
Mój wczesność zawsze był ograniczony w zimne zachowania emocjonalnej przemocy. Moja mama, zdeterminowana kobieta, zapowiadała naszą wstrętnie fałszywą formą. Jej słowa były kłujące, jak ostrza. Każdy mój wybór był określony jako nieudolność.
Takie dni były szczególnie trudne.
Moja mama odczuwała intensywny atak gniewu i wylała swoje emocje na mnie. Pamiętam, jak czułam krzywdę. Jej głos były ostre, a jej wyraz twarzy było zdrażniające.
Jak radzić sobie z nadopiekuńczymi rodzicami?
Rodzice stawiający swoje granice mogą sprawiać trudności, jeśli zależy Ci na budowaniu własnego życia. Jednak ważne jest, aby pamiętać, że ich intencje zwykle są dobre.
Oto kilka wspomnień:
* Podejmij temat rozmawiania. Wyraź swoje uczucia w spokojny i asertywny sposób.
* Ustal granice . Daj im do zrozumienia, co jest dla Ciebie akceptowalne, a czego nie.
* {Zainteresuj ich innymi aspektami twojego życia.Znajdź dla nich nowe zainteresowania..
* Zachowaj wyrozumiałość. Zmienić styl relacji zajmuje czas.